Şifacı Olmak İsteyenler

Konu: Şifacı Olmak İsteyenler Salı Haz. 17, 2008 2:32 pm

Hogwarts Şifacıları aranıyor kaç kişi olacağına karar verdik ama Yetişkin olmak zorundadirlar.

Ad/Soyad:

Cinsiyet:

Sihirsel Soy:

Mezun Olduğu Bina:

Örnek rp(en az 15 satır):

Baş Şifacı Forumu

Baş Şifacı aranıyor 1 Yetişkin olacaktır.

Ad/Soyad:

Cinsiyet:

Sihirsel Soy:

Mezun Olduğu Bina:

Örnek rp(en az 20 satır):

Konu: Geri: Şifacı Olmak İsteyenler Salı Haz. 24, 2008 4:43 pm

Ad/Soyad: Elizabeth Aurian Caliente

Cinsiyet: Bayan

Sihirsel Soy: Safkan

Mezun Olduğu Bina: Ravenclaw

Örnek rp(en az 20 satır):

Güneşin parlak ışıkları gri sis bulutlarının mavi gökyüzünü kaplamasıyla gölgelenmişti. Sert rüzgarın uğultusu kalabalık insan kitlesinin çıkardığı seslerle çakışıyordu. Kırlarda açmış olan pembe çiçekler sert rüzgara boyun eğmişti ve ağaçlar da en az onlar kadar hareketliydi. Kuş cıvıltılarını aratan ayak sesleri gitgide derinleşmeye başlıyordu. Gri sis bulutu her an şeffaf su damlacıklaırnı bırakacak kadar koyulaşmıştı. Sert rüzgar her geçen dakika etkisini daha da artırıyordu. Tüm yeşillikleri aratan kentleşme sorunu büyücüler dünyaısnada akın etmiş gibiydi. Ne yana başını şevirse ev veya taş duvarlar görüyordu. Çölün suya olan özlemi gibi, Elizabeth'in yeşilliğe olan özlemi bazen yakıp kavuruyordu içini. Malikanelerinin kendine ayrılan bölümü olan geniş ve bir o kadar da şaşalı odasında oturmuş, sözde manzara seyrediyordu. Manazaradan ziyade ortalığı batıran çöp poşetlerinin havada uçuşunu izliyordu. Dalgalanıyorlardı... havada takla atıyorlardı her rüzgar esişinde. Tıpkı bir insanın nedensiz benlik arayışı gibi çağresizdiler ve zayıftılar. Rüzgar nereye sürüklerse oraya gitmeye mecburdular...

Bir ses... dalıp gittiği ve içinde neredeyse kaybolduğu hayal almenini bozan bir ayak sesi geliyordu kapının epey ötesinden. Her geçen dakika netleşen ayak sesi Elizabeth'in içini korku duygusu kaplamasına neden olmuştu. Tavan arasında olduğu için camının eşiğine otururdu hep Elizabeth. Yine aynı şeyi yapmıştı ama sesler onu kapıya yaklaşmaya doğru itiyordu. Sonunda kapı birden açıldı ve Eizabeth'in mimiklerine şaşkınlık duygusu aniden yayılıverdi.

" B-Baba (?) "

Yıllar olmuştu babası savaşa gidipte birdaha dönmeyeli. Boynuna atlarken gözlerinden süzülen yaşları durdurmaya çalışmadı Elizabeth. Aksine hıçkırıklarının artmasına izin vermişti aklından her türlü düşünce silinip giderken. Ne kadar da özlemişti babasını... Kokusunu içine çekmeye bile hasret kaldığını anladı o güzel koku burnuna yayılırken. Birkaç gün önce Muggle hastalığı olan grip salgınına yakalandığından koku alma yeteneği en az seviyeye düşmüştü. Fakat o an hissedebildikleri grip stresinin çok daha ötesinde olan güzel duygulardan ibaretti.

Babasıyla epey bir dertleştikten sonra aşağı kahvaltı yapmaya inmişti. Elizabeth'de içine yayılan ferahlık duygusuyla eşiğe doğru ilerlemeye başladı. O an öylesine mutluydu ki beton yığınlarının yeşillikleri engellemesi sorununu bile bir süre rafa kaldırmıştı.

Eşiğe tekrar yerleşirken bitkin bitkin yolda yürüyen, uzun, kıvırcık olan bakır saçları yüzünü tamamen kapatmış hafif uzun boylu olan kızı gördü. Bir yıl öncesine kadar tüm sırlarını paylaşıp en samimi dostu olarak adlandırdığı, sonra en büyük kazığı ona atan Cameo'ydu bu. Mimiklerine yayılan öfke içindeki volkan fitilini ateşlemiş gibi görünüyordu. Bir an dışarı çıkıp kızı oracıkta lanetlemek istemişti içindeki çılgın hisler doğrultusunda; ama babasına kavuşmuşken Azkaban'a girmek istemiyordu.

Bir başka tanıdık yüz gözüne çarparken içinin ani bir sevinç nidasının kapladığını hissetti. Son senesinin tamamını peşinde koşarak harcadığı Tom sert rüzgarda o küçük poşet misali savrulup gidiyordu. Bir an camı açıp ona seslenme gibi çılgınca bir arzu yerleşti atışları hızlanmış olan kalbine. Epey fazla salgılandığını düşündüğü adrenalin hormonu her geçen dakika daha fazla salgılanıyordu sanki. Heyecan ve sevincin doruklarına ulaşacakken aşağıdan gelen bir ses tüm hayalllerini silip süpüren umutsuzluk ışığı olmuştu.

" Elizabeth, tatlım yemek yiyeceğiz artık gelsen iyi olur. "

Annesinin sesini hayal meyal duyarak neredeyse yapıştığı camdan ayrıldı. Derin bir iç çekerek açık kalan kapısına doğru ilerlemeye başladı. Acaba onu görmüş olsa Tom ne yapardı ? Kafasında belli belirsiz birçok soru işaretibelirirken kapıyı çekip çoktan dik merdivenlerden iniyordu bile.

Konu: Geri: Şifacı Olmak İsteyenler Salı Haz. 24, 2008 4:44 pm

alındın.baş şifacısın